mohabat

محبت از دو موجود به همدیگر از بی نهایت جریان پیدا کرده و دراین عالم محدود به همدیگر رسیده پس از پیوند دوستی باز بسوی بی نهایت حرکت میکند و تنها نقطه ای بتواند انس این دو بی نهایت باشد دل بشری است زبان،اندیشه،منطق و فکرو قدرت دریافت این عظمت و کبریا را ندارند فقط نیروی کبریایی وآسمانی عاطفه است که میتواند محبت را درک کند و پی اسرار آن ببرد در همان آنی که مهر دو موجود زمینی از چشمه لایزالی آفرینش سیر گشته و در این کره خاکی بهم می پیوندند فرشتگان و ارواح آسمانی به همدیگر تبریک و شادباش می گویند عجیب تر آنکه نمی خواهند تقدس آسمانی برای همیشه در زمین مسکن گزیند و دعا می کنند آن دو موجود را که دوست و محبوب هستند ، به سوی خود می برند و نمی گذارند دقایق مهر و الفت در روی زمین دوام پیدا کند و مردم را قرق اقیانوس ابدیت نماید. محبت نقطه اتکایی جزء بشریت و انسانیت ندارد و محصول آن نیکی و فداکاری است . دو موجود همدیگر را دوست می دارند شادی یکی مایه نشاط دیگری است اندوه اولی مایه غم دومی است ، راحت و رنج هر یک به دیگری پیوسته است، اگر شادی و راحتی دوست را بخواهند همچنانست که راحتی و شادی خود را خواسته . آهی که از سینه بر می خیزد، اشکی که از چشم جاری میشود، اندیشه ای که از مغز می گذرد، عاطفه ای که روح را تسخیر می کند، بحت و حیرتی که در تماشای زیبایی است، می دهد لبخندی که بر گوشه لب مرتسم می شود ، شادی دلی که از دیدن نیکی و فداکاری پدیدار می گرذد، دلهایکه بهم مپیوندند، روحهایی که به آغوش هم پناه می برند، چشمهایکه به همدیگر نگاه می کنند، صورتهایکه در برابر هم واقع می شوند، سرهای جوانی که به هم نزدیک می شوند فرشته محبت را بر بالای سر خود به پرواز می آورند اندیشه برای همه ، محبت برای همه معشوق فکری دوستداران بشری است . بیایید خود را از این زلال آسمانی که خوشبختانه قطره ای از آن به روح بشر افتاده است سیراب کنیم...