خدا حافظ رمضان
کشتی ایمان پس از سفر تجارتی پرفروغ رمضان در ساحل شوال لنگر میاندازدمؤمنان شاد و خرم از این تجارت پرسود باردگر زندگی را البته با شیوهئی بسیار بهتر آغاز می کنند. هر یک از مسافران در این کاروان برای خود توشه و آذوقه ای از ایمان بر گرفته تا تمام سال را با آن بگذارند.
خدای را شکر و سپاس بر نعمت ایمان و توحید…
خدای را شکر و سپاس بر نعمت رمضان...
خدای را شکر و سپاس بر همه نعمتهای بیدریغ و بزرگ و والایش…
فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟
چه بسیار عزیزانی که در رمضان سال گذشته در کنار ما بودند..
و امسال طعمهی خاک!..
و شاید رمضان سال آینده برسد و از ما خبری نباشد!..
این معنا را صالحان و پرهیزگاران خوب درک میکردند. ۶ ماه تمام بعد از رمضان یکریز دعا می کردند
بار الها طاعات و عباداتمان در رمضان را پذیرا باش. و پس از آن ۶ ماه دیگر دعا می کردند: بار خدایا رمضان آینده را نصیبمان کن…ای مؤمن بیا تا دست نیایش بسوی درگاه ابدیت دراز کنیم و اشک زاری بر سجاده ی تقوا ریزیم و از خدایمان بخواهیم:
بار الها طاعات و عبادات و دعا و نیایش ما را در ماه رمضان پذیرا باش. و از گناهانمان درگذر و ما را از قبول شدگان درگاهت قرار ده